San Pedro Cactus
San Pedro is wel de bekendste uit de Trichocereus familie. Volgens onderzoekers als Backeberg heeft de Trichocereus 47 soorten welke allemaal uit Zuid Amerika komen, andere zoals Carlos Ostalaza stelt het aantal op slechts 13 soorten. In 1960 ontdekte Turner en Heyman dat er mescaline in de San Pedro zat en noemde haar Opunita Cylindtica. Naast de Pachanoi blijken de andere soorten ook mescaline te bevatten. De sterkte van de cactus hangt af van welke soort er gebruikt wordt. Uit onderzoek is gebleken dat sommige soorten 2 keer zo sterk zijn als sommige, maar niet alle, peyote.
De San Pedro is een zuilen cactus die in zijn natuurlijke omgeving kan deze cactus wel 400 cm hoog kan worden met 4 tot 9 ribben. Groeit snel, heeft een sterk wortel stelsel en vertakt vanuit de basis van de stam. De San Pedro groeit net zo lang door totdat ze onder haar eigen gewicht bezwijkt. De om gevallen cactus zal in de natuur weer wortelen en vele uitlopers produceren. De San Pedro wordt vaak als entstam gebruikt voor andere, moeilijk kweekbare, langzaam groeiende cacti.
Omdat in droge tijden dieren zich aan cactussen wagen, beschermen sommige soorten zich naast doorns ook met ‘drugs’. Een goed voorbeeld hiervan is de doornloze Peyote. Een dier dat peyote heeft gegeten raakt in trance en heeft geen honger meer en zal het niet snel nog eens doen. Het ligt dus voor de hand dat de hoeveelheid actieve stoffen in de cactus zich opbouwt naar mate de droogte aanhoud. Tijdens de winterstop zie je ook een verkleuring (blauw/groen) van de San Pedro. De meeste mescaline bevind zich in en net onder de cactus huid.
Culturele Achtergrond
De naam San Pedro vindt zijn oorsprong bij het idee dat de apostel Petrus de sleutel bewaarder van de hemels is. Dit laat zien hoe Katholieke elementen met andere religies is versmolten of getransformeerd.
De San Pedro wordt/werd gebruik door de in Zuid-Amerikaanse Indianen met name in het gebied van de Andes: Peru, Ecuador en Bolivia. Het gebruik van San Pedro leidt tot hallucinogene bedwelming welke wordt gebruikt om voorspellingen te doen en spirituele/onderbewuste oorzaken van ziektes te ontdekken.
Net als bij de indianen in Mexico beginnen de rituelen met het zoeken en het verzamelen van de heilige planten. De Sjamanen trekken jaarlijks naar de heilige valeien in de Andes waar de planten groeien. Daar aangekomen reinigen de Sjamanen zich eerst. Behalve om planten te verzamelen, zijn zij hier ook om experts in magie en toverarij te ontmoeten.