Eetbare Siertuin

Boeken Tips

De eetbare siertuin.

Menig siertuin wordt opgevrolijkt door een sierappel, sierkers, sierkool, sierbestrating en ander sier-spul. Als je van roze houd is een bloeiende Japanse sierkers prachtig. Totdat de blaadjes naar benenden komen en er een gewone boom overblijft. Bij een gewone kers heb je daarna nog de lol van vruchten (en van de vogels die van de vruchten komen eten.)

Het zal verbazen hoeveel er eetbaar is in de tuin, al is het de vraag of het lekker is. En ik kijk liever naar rozen en viooltjes dan dat ik ze opeet, zo bijzonder vind ik ze niet voor wat betreft de smaak, anderen zweren bij gesuikerde viooltjes. Maar wat viooltjes als garnering of door de sla geeft wel een bijzonder extra.

Een siertuin bezitter zal er niet over peinzen zijn fraaie borders in een saaie moestuin te veranderen. Om uit de tuin te eten is dat ook niet nodig. Het is goed mogelijk eetbare planten te kweken tussen of naast de gewone planten.

In potten en bakken kunnen (mini)tomaat, paprika’s courgettes en andere groenten gekweekt worden.

Een bijna standaard toevoeging aan de tuin is de druif, bij een goede keuze (en die gaat verder dan de vroege vd Laan en de schone van Boskoop) is het goed mogelijk eetbare druiven te kweken, als je pech hebt worden het krenten. Tegen dezelfde tuinmuur waar de druif het naar zijn zin heeft kun je ook prima een kiwi kweken. De gewone kiwi is twee huizig en een forse plant. Voor de eenhuizige mini-kiwi heb je minder ruimte nodig, en de plant produceert fris zoete kiwi’s met de afmeting van een druif.

Of laat de pergola eens begroeien door een rankende pompoen, komkommer. Is ook eens iets anders dan de clematis en is daarmee zelfs te kombineren.

De bloemen en bladeren van de Oost-Indische kers zijn eetbaar en hebben een scherpe pittige smaak dat lijkt op radijs. De onrijpe zaden zijn ook eetbaar, hier is de smaak bijzonder sterk aanwezig.

Ook in een kleine tuin is het mogelijk om de eetbare vorm van appels en kersen te kweken, met iets snoeiwerk in de vorm van een spalier of leiboom gebracht blijft het formaat handzaam voor zelfs een kleine tuin.

Appels (en Peren) zijn in een extreme vorm te snoeien: van een jonge plant wordt de nog soepele stam horizontaal gebogen op een hoogte van 30-40 centimeter. Resultaat is een vrucht producerende afscheiding. Zo zijn er ook meerdere soorten in een tuin te plaatsen.

Veel vruchtbomen vereisen kruisbestuiving om vruchten te produceren. Dat wil zeggen je hebt minimaal twee bomen van verschillende soorten nodig. Echter er zijn ook soorten die min of meer zelfbestuivend zijn. Vaak is de productie dan wel wat lager, hoef echter niet. Met wat geluk heeft de buurman een sierversie staan die voor de bestuiving kan zorgen.

Door teelt en inteelt zijn veel groente en fruit gewassen gevoelig voor ziekten en virussen. Echter er zijn altijd soorten die minder of zelfs ongevoelig zijn voor ziekten.

Een kruisbes misstaat niet in tuin, het heeft fris groen blad en is als lage haag te gebruiken bijvoorbeeld in combinatie met andere bessen. Een kruisbes is met 1-2 keer snoeien per jaar gezond en productief te houden. Voordeel van de kruisbes is dat deze ook vrucht geeft op een plek met wat minder zon. Voor alle bessen is het aan te raden soorten te kiezen de ziekte resistent zijn en virus vrij.

Als je groente en fruit gaat telen in de siertuin, kijk dan wat verder dan het standaard aanbod. Afgezien dat het leuk is, tegen de tijd dat de courgette in de tuin eetbaar is ligt deze ook voor een habbekrats in de winkel. Kies afwijkende soorten, gele tomaten, pluksla, ronde courgettes, oude appelrassen en fruit dat in de winkel duur is zoals de eerder genoemde kruisbes of de framboos.

Soms wordt de tuin eetbaar zonder dat het echt de bedoeling is, het gevreesde onkruid zevenblad (hanepoten) is als jong blad prima tot sla te verwerken (en anders lusten cavia en konijn het wel). Een tot enkele jaren oogsten en het zevenblad probleem is verdwenen, uitputting schijnt de beste manier te zijn om ervan af te komen. (Bestrijd zevenblad vooral ook aan het einde van het seizoen, als de plant bezig is om zich terug te trekken en druk bezig is voedsel op te slaan in de wortels. Dit geld voor alle wortel onkruiden)


Met kinderen is het wat oppassen, het is lastig uitleggen dat je de bloem van een roos wel kunt eten maar vingerhoedskruid niet. Echter niet alleen kinderen hebben hier problemen mee, bij ons eindigde een Karpatenklokje in de sla, het groeide toch naast de kruiden? Het schijnt trouwens dat het nog niet meevalt om een vingerhoedsbloem op te eten, tegen de tijd dat je genoeg gekauwd hebt om te slikken is je mond 1 berg speeksel en slijm, zodat je het wel uit je hoofd laat. Echt gevaarlijk zijn de plantendelen die je kunt doorslikken (zonder kauwen) en die daarna pas schade aanrichten zoals zaden en pitten.

Met stekels en doorns kun je kinderen leren omgaan innig kontact met een braam of roos is wellicht niet zo leuk maar niet dodelijk, met de venijnig uitstekend punten op een Agave hebben kinderogen wat meer moeite.

Artikelen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *